1 Μαρτίου 2007. Μια μικρή επίσκεψη στο μουσείο των ΗΣΑΠ στον Πειραιά.

Είχα ακούσει από φίλους για το μουσείο αλλά δυστυχώς ποτέ δεν έτυχε να περάσω σε μέρα και ώρα λειτουργίας. Η πρώτη εντύπωση ήταν θετικότατη και φαίνεται οτι οι άνθρωποι εκεί έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά.

Σε ένα πολύ περιορισμένο χώρο έκθέτουν ένα τμήμα από παλιό ξύλινο συρμό, άριστα συντηρημένο.

Πρόκειται για το ακραίο τμήμα του συρμού με το θάλαμο μηχανοδήγησης και την σκευοφόρο με τα ξύλινα παγκάκια, φρεσκογυαλισμένη όπως πρέπει να ήταν στα πρώτα του δρομολόγια.

Στον κάτω όροφο, ανάμεσα σε άλλα εκθέματα, βρίσκεται ο πίνακας χειρισμού του σταθμού "Ομόνοια" που πάντα τον έβλεπα έξω από το παραθυράκι του σταθμάρχη.
Στον πάνω όροφο υπάρχουν στολές, τσάντες, εργαλεία, φανοί και πάρα πολλά άλλα πράγματα που αξίξει να δει κανείς.

Για όποιον ενδιαφέρεται, το ωράριο λειτουργίας του μουσείου είναι από Δευτέρα έως Παρασκευή 10:00 - 14:00 και 17:00 - 20:00.

25 Μαρτίου 2007. Με ένα φίλο ξεκινήσαμε για μια βόλτα να δούμε τους σιδηροδρομικούς σταθμούς στην παλιά και τώρα υπό ανακατασκευή, γραμμή Τρίπολης - Κορίνθου

Πρώτη στάση: Παρθένι. Ακολουθώντας τον παλιό δρόμο του Αχλαδόκαμπου, φτάνουμε στα Αγιωργίτικα και στρίβουμε δεξιά. Μετά από 4 χλμ, φτάνουμε στο Παρθένι και η εικόνα που αντικρύζουμε είναι μαγευτική. Αν βέβαια η εκδρομή γινόταν ένα μήνα μετά που τα πλατάνια θα είχαν πρασινίσει, μπορείτε να φανταστείτε την εικόνα.



Απέναντι από το σταθμό πάνω σε ένα ύψωμα στέκεται μια επιβλητική εκκλησία

Δεύτερη στάση: Αχλαδόκαμπος. Ακολουθώντας τον παλιό δρόμο προς Αθήνα, στρίβουμε προς Αχλαδόκαμπο και εμφανίζεται η εντυπωσιακή γέφυρα του Αχλαδόκαμπου. (Συγγνώμη για την ποιότητα της εικόνας αλλά το zoom βλέπετε δεν βοηθάει και πολύ).
Ο σταθμός του Αχλαδόκαμπου, μικρός αλλά όμορφος. Προσέξτε την ακρίβεια στη χιλιομέτρηση πάνω από την είσοδο: 84 χλμ - 544 μ - 35 εκ !!!

Τρίτη στάση: Μύλοι. Συνεχίζοντας τον παλιό δρόμο προς Αθήνα, φτάσαμε στην κορυφή του "Κωλοσούρτη" που είναι ίσως ένα από τα καλύτερα μπαλκόνια στην Ελλάδα με θέα όλο τον Αργολικό κόλπο και το Ναύπλιο στο βάθος. Μετά από 10 χλμ συνεχείς κατηφορικές στροφές φτάνουμε στους Μύλους, αυτόν τον πανέμορφο σταθμό που είναι κυριολεκτικά πνιγμένος στους ευκαλύπτους.













Εκεί περίπου ολοκληρώσαμε την εκδρομή και πήραμε τον δρόμο για την Αθήνα μιας και η ώρα είχε ήδη περάσει. Ηταν μια καταπληκτική μέρα.